ترامپ یا بایدن: کدام رئیس‌جمهور به نفع غول‌های نفتی است؟

به گزارش ایسنا، جو بایدن، رئیس جمهور دموکرات آمریکا پس از روی کار آمدن به طور گسترده از توسعه انرژی سبز و کربن زدایی اقتصاد این کشور حمایت کرد. در مقابل، دونالد ترامپ جمهوری خواه سیاست تشویق افزایش حفاری نفت و گاز را دنبال کرده است و طبق گزارش ها به لابی های انرژی وعده داده است که اگر شرکت های آنها از مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 2024 او حمایت کنند، هر آنچه که بخواهند، داده است.

اما به‌طور قابل‌توجهی، صنعت سوخت‌های فسیلی در دوره ریاست‌جمهوری بایدن از نظر سودآوری، عملکرد سهام و تولید بسیار بهتر از دوران ترامپ بود. در واقع، برخی از سیاست‌های ترامپ ممکن است به تکرار همان مازاد عرضه منجر شود که قیمت‌های مصرف‌کننده را در دوران ریاست‌جمهوری او پایین نگه داشت و در نتیجه برای شرکت‌های نفت و گاز هزینه کرد.

عملکرد ضعیف غول ها در زمان رئیس جمهور سابق

طبق گزارش ها، ترامپ از مدیران نفتی در املاک خصوصی خود در مارالاگو میزبانی کرد و به شکایات آنها در مورد مقررات سختگیرانه دولت بایدن گوش داد. واقعیت این است که بایدن هزینه حفاری در اراضی فدرال را افزایش داد، الزامات جدیدی را برای کاهش انتشار گاز متان اعمال کرد، روند صدور مجوزهای جدید صادرات گاز را متوقف کرد و اقدامات دیگری را انجام داد که استخراج سوخت‌های فسیلی را گران‌تر و دشوار می‌کند.

با این حال، صنعت نفت و گاز آسیب چندانی ندیده است. بر اساس آمار پایگاه اطلاع رسانی «Capital IQS&P» میانگین حاشیه سود صنعت انرژی در سال 2023 به 11.3 درصد می رسد. پیش بینی های وال استریت برای سال 2024 مشابه است. بر این اساس، میانگین حاشیه سود بخش انرژی در طول چهار سال ریاست جمهوری بایدن حدود 11 درصد بوده است.

در دوره چهار ساله ریاست جمهوری ترامپ، حاشیه سود صنعت انرژی تقریباً صفر بود و این شامل سال 2020 می شود، زمانی که شیوع بیماری همه گیر کرونا باعث توقف سفرها و کاهش قیمت نفت شد. بدون احتساب سال 2020، میانگین حاشیه سود انرژی تنها 4.5 درصد است. در هر یک از چهار سال ریاست جمهوری ترامپ، سود انرژی کمتر از سال های ریاست جمهوری بایدن بوده است.

ExxonMobil، بزرگترین شرکت انرژی آمریکا، عملکرد کل صنعت را منعکس می کند. این شرکت در سال 2008 سود بالایی داشت، اما درآمد خالص آن در سال 2020 به شدت کاهش یافت. سپس در سال 2020، اکسون 22.4 میلیارد دلار از دست داد. این غول نفتی از این ضرر خارج شد و در سال 2022 عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داد و 55.7 میلیارد دلار درآمد کسب کرد.

سیاست رئیس جمهور تحت الشعاع عوامل بازار قرار دارد

مانند بسیاری از عناصر اقتصاد، تأثیر سیاست های هر رئیس جمهور بر بخش انرژی بسیار کمتر از آنچه در بازارهای جهانی اتفاق می افتد، اهمیت دارد. در حوالی سال 2012، در دوران باراک اوباما، انقلاب شکست هیدرولیک باعث رونق تولید نفت آمریکا شد. این ربطی به کاری که اوباما انجام داده بود نداشت و رونق به دلیل فناوری جدید و سرمایه گذاری بالای بخش خصوصی بود.

در طول دهه بعد، شرکت های حفاری بر افزایش سهم بازار متمرکز شدند که به معنای سودآوری بیشتر بود. این افزایش تولید، آمریکا را به بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز طبیعی در جهان تبدیل کرد. تولیدکنندگان نفت اوپک پلاس برای به دست آوردن مجدد سهم بازار، تولید خود را افزایش دادند و قیمت نفت و گاز را کاهش دادند.

اما قیمت پایین برای مصرف کنندگان به ضرر سودآوری شرکت های حفاری است. از سال 2015 تا 2020، بخش انرژی ایالات متحده بدترین عملکرد را در بین 11 صنعت از نظر سودآوری داشته است.

بحران سال 2020 که طی آن قیمت نفت برای مدت کوتاهی منفی شد، این صنعت را تغییر داد. از آن زمان، شرکت‌های حفاری و سرمایه‌گذاران آنها سودآوری را در اولویت قرار داده و کمتر در ظرفیت‌های جدید سرمایه‌گذاری کردند. با این حال، تولید نفت ایالات متحده در دوران بایدن به رکوردهای جدید صعود کرد، عمدتاً به دلیل قیمت های بالا که تولید بالاتر را جذاب می کرد. بر خلاف سال 2010، کشورهای اوپک پلاس به جای اینکه بازار را با عرضه برای حفظ سهم خود پر کنند، تولید خود را کاهش دادند تا قیمت ها را بالا نگه دارند.

طبق گزارش‌ها، ترامپ به مدیران نفت قول داده است که بسیاری از مقررات انرژی سبز بایدن را لغو کند و برای سوخت‌های فسیلی امتیازاتی مانند تسریع مجوزهای حفاری و موافقت با استخراج بیشتر از اراضی فدرال بدهد. در مقابل، ترامپ از صنعت انرژی می‌خواهد که یک میلیارد دلار به کمپین انتخاباتی او در سال 2024 تزریق کند.

به گفته یاهو فاینانس، کاملاً واضح است که بایدن دوست نفت بزرگ نیست، اما هرگونه سیاستی برای جلوگیری از تولید سوخت فسیلی در واقع قیمت‌ها را افزایش می‌دهد و زمانی که قیمت‌ها بالا می‌رود، شرکت‌های حفاری درآمد بیشتری کسب می‌کنند. نمی توان انتظار داشت که مدیران عامل نفت از بایدن تشکر کنند، اما مخالفت او با سوخت های فسیلی آنقدرها هم که فکر می کردند مضر نیست.

انتهای پیام